Waar begint mijn zoektocht?

Het begint natuurlijk met de vraag ben je spiritueel of kan je spiritueel worden? En de tweede vraag is dan hoe weet je dat je spiritueel bent of hoe kan je dat dan worden? Dat zijn vragen die mij al heel lang bezig houden, maar ik weet, voel dat ik spiritueel ben. Mensen en noemen mij bijzonder. Ik ben anders. Anders dan anderen, maar wat kan ik daar mee?
Het is moeilijk om toe te geven en te aanvaarden. Je wilt namelijk helemaal niet anders zijn. Je wilt erbij horen. Bij je familie, bij je klasgenoten, je vriendinnen en je collega’s. Als je een buitenbeentje bent val je op, omdat je je anders gedraagt. Hoe ga je daar mee om? Daar leer je mee leven. Je leert je aanpassen aan je omgeving om maar niet buiten de boot te vallen.

Ik weet niet eens waar ik beginnen moet met mijn zoektocht. Als ik vroeger in de kerk zat, en dat moest ik iedere zondag, dan wilde ik opstaan, terwijl iedereen stil zat. Dat mocht niet en hoorde niet, dus bleef ik netjes zitten. Ik kon mijn hoofd niet boven het maaiveld uitsteken omdat ik dan opviel.

In de loop der jaren ben ik gevormd en hervormd, ontwikkeld en gegroeid. Maar ik weet dat ik door de regels van buitenaf en de normen en waarden die ik opgelegd krijg niet meer de echte Linda ben. Ik ben heel hard op zoek naar mijn eigen ik. Hoe ik mij voelde zoals ik was als baby, nog ongeremd en direct, maar ook spontaan, gelukkig, ontvankelijk en nieuwsgierig voor het leven met alles wat zich daarin aankondigt. Ik kom er steeds dichter bij en dat voelt heel fijn, maar soms doet het pijn.

Ik hoop dat ik de lezers van deze blog inspireer met alles wat ik mee maak en met jullie wil delen. Ik heb zoveel te delen en zou nog uren kunnen schrijven, maar dat moet maar even wachten tot de volgende keer.